ANNA JANTAR

Przemek2500

Anna, w chwilach, kiedy dotykała ją złośliwa i dotkliwa krytyka, mówiła, że kończy ze śpiewaniem. Wtedy również płakała. Na szczęście tak się jednak nie stało...

Przemek2500

Wiemy, że Anna była profesjonalistką w tym, co robiła. W interesujący sposób organizowała sobie przygotowania do nagrania piosenki. Miała mały, przenośny odtwarzacz kasetowy z zarejestrowaną melodią. Wsłuchiwała się w nią, "ustawiała" głos i wybierała najlepszą interpretację. Potem wchodziła już do studia i szybko dochodziło do nagrania.

MarGo Art

Tak, zgadza się - podobno miewała ataki histerii, na szczęście pod kontrolą Smile

Przemek2500

Zdradź nam, bo oczywiście nie wiemy konkretnie, o jakie histerie chodzi. Mnie to bardzo ciekawi.

MarGo Art

Anna bardzo źle znosiła krytykę. Cokolwiek do Niej doszło, z reguły było przyczyną płaczu. Ryzykuję stwierdzenie, że nieprawdą jest to, że ceniła tylko i wyłącznie rzetelną krytykę, nie przejmowała się byle błahostkami. Z tego, co ja wiem od osoby, która Anię dobrze znała - nasza Bursztyna była beksą i bardzo Ją bolały wszelkie docinki, jakakolwiek krytyka rzucana pod Jej adresem. Zawsze WSZYSTKO mocno przeżywała.

Pisząc o histerii miałam właśnie na myśli ten płacz. Mój błąd, że słowa HISTERIA nie napisałam w cudzysłowie.

Przemek2500

Nie odbieram tego jako błędu, chociaż mi się wydało, że słowo "histeria" odnosi się do tych prób przednagraniowych Anny. Dzięki za wyjasnienie tego wszystkiego - dla mnie ta informacja to coś nowego.

MarGo Art

Nie nie, nie chodziło mi o próby Wink

Jasne jest dla mnie i oczywiste, że Ania była perfekcjonistką w tym, co robiła. Na maxa skupiona, skoncentrowana, ale o tym przecież wiemy Wszyscy Smile

Co do tej Jej wrażliwości to ja bym Ją porównała do "odkrytej/odsłoniętej zębiny, wrażliwej na bodźce, pozbawionej zewnętrznej warstwy - szkliwa Wink

Dramatycznie reagującej na ciepło-zimno, no i oczywiście próchnicę Wink

Przemek2500

Porownanie niezwykle fachowe i chyba ujęłaś w nim całą istotę tej sprawy. Wink

Szkoda, że niektórzy krytycy jej nie oszczędzali, zresztą nie tylko jej, ale co by powiedzieli dzisiaj? Mimo wszystko spotykam się częściej z pochwalami na temat jej repertuaru itp. niż krytyką. Chociaż... O singlu promującym III LP wydano taką opinię - (cytat nie jest dosłowny) "Piosenki "Dyskotekowy bal" i "Kto umie tęsknić" sa bliższe kiczu niż nowoczesnej muzyki rozrywkowej". Taką opinię wydało czasopismo "Jazz", a więc jak sama nazwa wskazuje, nie bardzo znające się na gatunku pop.

Przemek2500

Nie wiem, czy zwróciliście uwagę, ale dosyć dużo pojawiło się różnych wersji na temat planów Anny po jej przylocie z tournee po USA w 1980 r. Jedno źródło donosi, że miała nagrywać z Budką Suflera (ponoć ustalała telefonicznie datę), kolejne - chyba są to słowa menadżera - mówią o wyjeździe w trasę z Vaclavem Neckarem. Sama zaś Anna w jednym z ostatnich wywiadów mówiła, iż nie ma planów i chce spędzić czas z córeczką. I tu znów pojawiają się dwie wersje - miała z nią wyjechać do Kazimierza Dolnego lub do Zakopanego.

Anna2

Dobra obserwacja, Przemku. Jeszcze jest mowa, ze planowala nagrac plyte z Piotrem Kuzniakiem. Mysle, ze to bierze sie z tego, ze czasami ludzie snuja rozne wstepne plany z roznymi osobami i w sytuacji Ani pewnie nie wszystko byloby w ten sposob wspominane gdyby nie katastrofa. Po drastycznych wydarzeniach kazdy sobie przypominal to co mogl. Robilo sie hipotezy ktorych pewnie by nie bylo w innych okolicznosciach. Ciekawe jest jednak ktore z tych planow naprawde ujrzaloby swiatlo dzienne.

Przemek2500

Może te wszystkie plany miały się w jakiś sposób spełnić, chociaż trochę ciężko wyobrazić sobie koncerty Anny z Vaclavem Neckarem i nagrania z Budką Suflera. Z czasem chyba by musiała wybrać pomiędzy jedną, a drugą możliwością. Z Neckarem wiązała duże nadzieje - miał ją uczyć zachowania scenicznego, za to Budka miała pomóc zmienić jej wizerunek na bardziej rockowy. Nie bardzo widzę w tym wszystkim współpracę z Piotrem Kuźniakiem, która miała zaowocować płytą. To byłoby pewnego rodzaju rozdwojenie kierunku działalności - z jednej strony rock, a z drugiej pop. Zważając na zmieniającą się modę w polskiej muzyce, ta druga opcja nie byłaby chyba sukcesem długofalowym.

Anna2

Przyjmujac taki tok myslenia mozna tez powiedziec, ze rownoczesna wspolpraca z Vaclavem Neckarzem i Budka Suflera tez bylaby paradoksem. Wiec, mysle, ze jezeli wybralaby droge rockowa nie jest powiedziane czy skorzystalaby z pierwszej opcji.

Jezeli chodzi o Piotra Kuzniaka, to nie wiadomo, czy chodzilo w tym wszystkim o dlugo trwaly sukces. Moze po prostu chciala pomoc bliskiemu znajomemu ktory znajdowal sie w tamtym momencie poza branza. W Ani postepowaniu bylo piekno to, ze czasami pozwalala sobie na decyzje ktore dawaly jej satysfakcje jako artystce, ale nie koniecznie byly materialnie lub "sukcesowo" oplacalne.

Przemek2500

Może niekoniecznie paradoksem, ponieważ w tym czasie Neckar i Budka mieli podobny styl - zarówno od tego wokalisty, jak i zespołu, chciała "przemycić" dla siebie jak najwięcej elementów rocka. W pierwszym przypadku miało być to zachowanie sceniczne, a w drugim odpowiedni repertuar. Na dłuższą metę taka równoległa współpraca być może nie utrzymałaby się, ponieważ Anna mogłaby zacząć koncertować z Budką Suflera.
W drugiej kwestii muszę się z Tobą zgodzić, Aniu. Jednak życie artystyczne Anny składało się właściwie z samych sukcesów, więc trudno mi sobie wyobrazić, że coś miałoby nim nie być.
Zastanawiam się też nad inną współpracą, niedoszłą. Dlaczego nie doszło do nagrania płyty ze Zbigniewem Wodeckim?

Przemek2500

Podczas spotkania z 19.06. (o którym napiszę później trochę więcej) ks. Andrzej podzielił się z nami kilkoma ciekawostkami na temat Anny. Warto je tutaj przedstawić.
Piosenka "Najtrudniejszy pierwszy krok", zaczynająca się od słów: "Wiosny upojenie" była lansowana w radiu w 1973 r! Na potrzeby festiwalu opolskiego nagrano wersję ze zmienionymi słowami, która rok później (w innej aranżacji) trafiła na I longplay.
"Tyle słońca w całym mieście" (wersja z boxu) była z kolei swego czasu chyba bardziej znana niż ta z programu "Piosenka z autografem", ponieważ to nagranie zarejestrowano dla Polskiego Radia, które lansowało ją w takim właśnie kształcie.
"Sentymentalna podróż z Jerzym Milianem", gdzie Anna zaśpiewała "Godzinę drogi" to pogram pochodzący z 1979 r. (jak i ta wersja tej piosenki), konkretnie z lipca. Sam byłem święcie przekonany, że był to rok 1978.

Anna2

Dziekuje za te ciekawostki, Przemku. Odnosnie utworu "Najtrudniejszy pierwszy krok," czy aranzacja z Opola 73 istnieje tez w wersji studyjnej? Dotychczas caly czas myslalam, ze pod teledysk podstawili wersje live z Opola. Ale oczywiscie mozna sie mylic.

Przemek2500

Aranżacja z Opola '73 nie istnieje w wersji studyjnej i właśnie to nagranie festiwalowe podstawiono pod teledysk.

Przemek2500

Gmach Rewii Friedrischstadtpalast,w której występowała Anna w maju i czerwcu 1975 r. Także inni polscy wykonawcy, w tym Urszula Sipińska i Zdzisława Sośnicka byli tam zapraszani.
Zdjęcie budynku pochodzi z roku 1972, w 1984 r. został on rozebrany.

[link widoczny dla zalogowanych]

Anna2

Mala ciekawostka: Na singlu Moj tylko moj / Dzien nadziei wydanym przez Polskie Nagrania (S-579) znajduje sie radiowa / teledyskowa wersja utworu "Dzien nadziei." Troszke to dziwne, poniewaz Polskie Nagrania posiadaja przeciez "swoja" LP-owa wersje.

Przemek2500

Przeważnie na singlach i pocztówkach dźwiękowych zamieszczano radiowe wersje piosenek.

Anna2

Na singlach Muzy Moj tylko moj / Dzien nadziei oraz Po tamtej stronie marzen / Moj swiat zawsze ten sam sa radiowe wersje.

Za to na singlach Tyle slonca / Nastnie dzien oraz Dyskotekowy bal / Zgubilam klucz do nieba sa plytowe wersje.

Nie wiem jak jest z singlem Za kazdy usmiech / Bedzie dosc, poniewaz nigdy sie z nim nie spotkalam.